hımpff…

Kıl oluyorum bazı bazı kendime… Dövesim geliyor desem daha doğru…

Engellemek istediğim şeyler hissediyor, gizlemeye çalıştıkça görünen davranışlar sergiliyorum… 
Sinirlendim mi? Uyuz mu oldum? Ama inadına daha mı iyi görünmek istiyorum? Acımadı kiii mi demek istiyorum?
Nefes egzersizi yapıyorum, hatta tuvalette ommm diye bağırıyorum, kendimi gevşediğime inandırıyorum ve sahneye atlarcasına tuvaletten gülümseyerek çıkıyorum…
Problem ise şurada; yüzümdeki gülümseme ve sahte sakinim havası üzerimde acayip sakil duruyor ve bağıra bağıra huzursuzum diye dolandığımı hissediyorum…
Neden? Çünkü normal şartlarda tuvaletten sırıtarak çıkmıyorum, huzurlu kisvesi için sürekli salak bir sırıtış ile dolanmıyorum…
Sonra… Diyorum ki kendi kendime; bok kafalı, senin normalin böylemi azıcık gergin ol… Bu sefer o da olmuyor…
Uzun lafın kısası, sevmiyorum kendimi zaman zaman… Ki bu zaman o zaman…

Yorum bırakın